What if?

Een aantal weken terug maakte ik kennis met Roger. Roger is mijn bovenbuurman. Althans, inmiddels is hij ook wel een vriend, durf ik zo te stellen. Hij kwam aan de deur om mij te wijzen op de sneeuw die er lag. Beetje vreemde manier om contact te leggen, dacht ik in de eerste instantie. Ik bedoel, die dag werd ik op meerdere wijze met de sneeuwstorm geconfronteerd maar dat is een ander verhaal.
Deze ontmoeting vond plaats voordat ik wist dat Roger één grote bron van zweverige positiviteit is, die zich elke dag weer als een baby verwondert om de dingen die hij ziet en meemaakt.

Voordat je afhaakt, want het is tenslotte de meest deprimerende maand van het jaar en "mijn god, wat heb je geen zin in positief gebrabbel over hoe je óók naar het leven zou kunnen kijken volgens een spirituele buurman" terwijl je eigenlijk alleen maar je december-mindset van te veel zoetigheid en lang in bed blijven liggen door wilt pakken i.p.v. te moeten nadenken over goede voornemens: dit wordt een goed verhaal.
En daarmee bedoel ik, dit wordt niet een tool om de donkere dagen door te komen maar ik hoop dat ik met dit stuk, met mijn ervaringen je een beetje beter kan laten voelen over jezelf en "het universum".
Jup, I just said it; het universum.

De definitie van het universum/het heelal volgens Wikipediamensen:
"Er valt voorts nog een onderscheid te maken tussen het zichtbare heelal en het theoretische heelal:
Het zichtbare heelal omvat dat deel van het heelal waarvan sinds het "begin der tijden" licht ons heeft kunnen bereiken en dat we daardoor om ons heen kunnen waarnemen. Omdat de snelheid van het licht eindig is, is ook het zichtbare heelal gemeten vanaf het "begin der tijden" eindig.
Het theoretische heelal omvat de theoretische modellen die in de kosmologie een mogelijke structuur beschrijven waarin het zichtbare heelal wellicht 'ingebed' is.

In theoretische zin worden we hier wel wijzer van. Maar in het universum dat mijn buurman graag behandelt, gaat het over hoe de stand van de sterren, de maan en het draaien van de zon om de aarde (grapje), ons gemoed, onze relaties, onze financiële toestand én zelfs de dood van je opa en oma kunnen bepalen. En dit alles heeft hij geleerd in tempels in Azië (hij hangt ook de Boedhistische leer aan), cursussen in het oosten van het land en weken van 'vasten' op een Australisch eiland, als ik het mag geloven.
En dat is het 'um juist. Het is niet dat ik direct zijn overtuigingen overneem en ook gelóóf dat elke beweging, ademhaling en snik voorbestemd is maar het inspireert me. En soms haal ik er na een nachtje over te slapen wel eens daadwerkelijk levenslessen uit.

Roger vertelt mij dat er geen toevalligheden in het leven zijn. En hoe meer ik daar naar luister, hoe leuker het omgaan met het leven wordt. Een paar voorbeelden:
Een "toevallige ontmoeting" met een oude docent die mij nog eens confronteert met mijn verleden en hoe bijzonder zij het vindt om te zien hoe ver ik nu ben gekomen terwijl ik mijzelf al dagen een minderwaardigheidscomplex probeer aan te praten omdat ik nog geen studie heb afgerond.

Of een "toevallig" whatsappje over een exotisch gerecht dat ik 2 maanden geleden voor een vriendin kookte en zij zó lekker vond, terwijl ik inspiratieloos in de supermarkt sta en mezelf er heilig van aan het overtuigen ben dat ik toch niet kan koken dus een AVG'tje (aardappel-vlees-groente'tje) wel prima is.
Dit soort toevalligheden voorbestemde gebeurtenissen in een tijd waarin ik mij juist ontzettend onzeker voel over alles wat ik doe zijn eigenlijk gewoon kleine toespelingen van "het universum", zou mijn buurman zeggen.
En om eerlijk te zijn, vind ik het veel leuker om op deze manier stil te staan bij het leven dan op de nuchtere, bekende manier.

Ga eens in gesprek.
Wat mij helpt bij het openstellen voor andere invloeden en perspectieven is het “te forceren”. Nee, ik ben niet van nature een super ruimdenkend mens en forceer me zelf ook negen van de 10 keer naar een spiritueel iemand te luisteren, in plaats van in gedachten al de boodschappen uit te rekenen.
Maar ga eens met iemand in gesprek op een dieper level. Iemand over wie je JUIST vooroordelen had na je eerste ontmoeting. Of iemand met een spirituele invalshoek op jouw problemen.

Of meditatie.
Soms ga ik gewoon maar even zitten met mijn ogen dicht. Noem het mediteren of gewoon ontspannen; maar in deze 5 minuten probeer ik alleen mijn lichaam te voelen. Zoals klassieke meditatie vaak begint. Niets meer of minder. Deze app heb ik in het verleden graag gebruikt en kan je een duwtje in de goede richting geven:
Headspace

Of bezoek eens een bedevaartsoord, kerk, kathedraal of moskee.
Recent ben ik uit liefdadigheid meegegaan met vriendin van een vriend van Martin die mij graag haar 'Orthodoxe, katholieke, Servische kerk' (zij is Servisch) wilde laten zien. Ik geloof niet in God, maar was heel benieuwd naar de sfeer, het gevoel en de mensen die naar zo'n kerk gaan.
En ik kwam terug met een omarmd gevoel, een gevulde buik (want in deze Servische kerk krijg je koffie en hapjes na afloop van een zondagsdienst) en een heel verhaal om te vertellen.
Ik geloof nog steeds niet in God, maar het is fijn om je op een ander niveau te bevinden en anderhalf uur lang de kans krijgt om op je eigen handelen en gedachten te reflecteren. Zeker wanneer de dienst volledig in het Servisch is en je dit absoluut niet kan verstaan ;)

Je hoeft zeker niet aan te nemen wat je bovenbuurman, spirituele schoonmoeder of je bekeerde vriendin je aanpraat in een onzekere bui. Maar het helpt om af en toe je onbewuste vooroordelen en angst voor het onbekende opzij te durven zetten en te luisteren. Geloof me.