Slapen, koffie en ik.

De afgelopen paar dagen slaap ik slecht. En dit doe ik helemaal zelf. Ik drink nog koffie na 21:00, of eet een halve (zelfgebakken, dat dan weer wel) brownie weg 10 minuten voordat ik het licht uitknip, bekijk nog even een "leuke" short-film op youtube vanaf mijn telefoon (dus absorbeer nog graag een lekker portie blauw licht met mijn vermoeide oogjes) kortom: ik steek mijn hand in eigen boezem en biecht bij deze op dat ik er ook niet heel veel aan doe om het te verbeteren.

Maar, als je slecht slaapt verandert er veel met je mentale- en fysieke gesteldheid. En dat mentale aspect vind ik interessant.

Maar wat heb ik mij gerealiseerd na 5 dagen flink slaap tekort?

Dat ik ouder ben geworden, is duidelijk. My god, als ik nog geen 10 jaar geleden in een proefwerk-week tot minstens 02:00 uur 's nachts konstuderen, waarna mijn wekker gewoon om 07:00 uur ging. En kon ik aan het einde van de week nog rustig twee nachten flink stappen..

 Goed, naast dat ik heel wat emotioneler ben (maar echt meteen huilen bij elke split-second dat ik aan mijn kat in Nederland denk) en extreem, nee wacht ik bedoel EXTREEM veel moeite heb met opstaan vind ik het volgende gegeven misschien nog wel het meest hinderlijk:

Bij alles wat ik onderneem ervaar ik een continue gevoel van tegenzin. Niet tegenzin om dingen te doen die nu eenmaal moeten, nee, zelfs tegenzin bij dingen die ik eigenlijk wil..

Zo wilde ik gisteravond mijn vriend bellen. Iets waar ik regelmatig naar uitkijk omdat we nu een half jaar niet samenwonen en ik hem toch wel behoorlijk mis. 

En dat was het vreemde; ik keek er naar uit, maar de stap om daadwerkelijk mijn telefoon te gebruiken om hem te bellen en onze dagen door te spreken. Dat kostte me moeite. 

Achteraf vroeg ik me waarom dit was. Lag het aan hem? Aan mij? Vind ik bellen ineens niet leuk meer? Of was ik gewoon heel erg moe?

Mijn laatste potentiële verklaring klonk logisch aangezien ik mij dit de afgelopen dagen vaker heb afgevraagd, ook bij andere activiteiten. Hardlopen, yoga, winkelen, lezen en studeren alles kost me heel veel overpeinzingen en tijd. De ene activiteit vind ik niet altijd even leuk maar weet ik wel dat ik er juist meer energie van krijg, en toch ontbreekt de motivatie op alle vlakken. 

Het volgende stukje vond ik in een online artikel van het Dagblad van Het Noorden (Groningse- en Drentse krant):

"Zo’n 10 procent van de Nederlanders slaapt meer dan drie dagen per week te weinig. Maar een klein deel daarvan zoekt hulp bij bijvoorbeeld de huisarts. En die hulpverleners weten vervolgens niet wat ze er mee aan moeten omdat ze daar niet voor zijn opgeleid. Zo worden er in de helft van de gevallen slaappillen voorgeschreven. Terwijl gedragstherapie veel beter blijkt te werken."

Gedragstherapie. Dit bleef mij bij uit bovenstaand statement. Inmiddels, in mijn laatste jaar van mijn opleiding Social Work heb ik heel wat theoretische lessen gevolgd en wat praktijkervaring opgedaan over gedragstherapie. Hierdoor ben ik mij ook bewust van het feit dat mijn emotionele- en mentale gevolgen op dit moment de gevolgen zijn van mijn gedragingen. En niet andersom.

Ik neem mijzelf even als proefkonijn of cliënt en begin vanavond met een zelfbedachte aanpak binnen de "gedragstherapie"-tips die ik online kon vinden:

1. Probeer te ontdekken hoe je slaapt door een slaapdagboek bij te houden. 

2. Probeer zoveel als mogelijk rond het zelfde tijdstip naar bed te gaan en op te staan, en slaap niet te lang uit in de weekenden.

3. Probeer rustig te worden voor het slapen gaan door een stukje te wandelen, wat te lezen of te mediteren.

4. Bedenk 's avonds wat je de volgende dag moet doen en bereid je daar op voor; leg kleding klaar, maak alvast wat eten klaar etc.

Bron: https://wijzijnmind.nl/psychipedia/slapeloosheid/tips

In ieder geval deze week zal ik een "slaap-dagboekje" bij gaan houden om eens in de gaten te houden wat ik nou eigenlijk allemaal verkeerd doe, volgens de stichting MIND, een stichting gespecialiseerd in het aanbieden van hulpverlening bij psychische klachten- en problematiek (door bijvoorbeeld slapeloosheid).

Ik zal braaf in mijn bedje gaan liggen om 23:00 uur en mijn best doen om mijn ogen dicht te doen (en houden). Maar ook proberen elke dag dat mijn wekker mij om 07:00 uur verteld dat ik de dag weer mag trotseren, ook daadwerkelijk rond deze tijd eruit te gaan en niet nog zo'n 48 keer de snooze-knop aan te knallen.

Een poosje terug vertelde mijn vriendin mij dat zij haar kleding altijd klaar legt voor de volgende ochtend. Wij hadden toen een vergelijkbaar ritme qua werk en ik klaagde dat ik altijd zo'n stress heb voordat ik de dag op werk begon.
Zoals ook MIND verklaart, is de keuzestress in de ochtend vermindert doordat je je kleding en eten voor de volgende dag al klaargelegd hebt en kun je er 's avonds niet meer over piekeren.
Het zijn de kleine dingen in het leven die al zoveel zorg weg kunnen nemen.. Nu alleen nog doen.

Naast dit weet ik dondersgoed dat mijn koffie-inname op dit moment sky-high is. Met zo'n 5 koppen zwarte koffie per dag heb ik energiepieken die hoger zijn dan die van al mijn mede-studenten bij elkaar. Maar zullen zij 100% gegarandeerd een beter slaapritme hebben. 

Waar ik eerst nog met trots mijn caffeïne verslaving weg-gaapte zie ik nu heus wel in hoe treurig het is dat ik in elk vrij momentje tussen de lessen door afhankelijk ben van een dichtstbijzijnde koffiemachine. Het is gewoon net als roken, punt uit.

En dus zal ik het vloeibare, donkerbruine genot (oké dit klinkt goor) wat ik elke dag minstens 5x naar binnen giet, terugdringen naar een respectabel aantal van 3 kopjes.

Yoga en meditatie zullen hoe dan ook een onderdeel van mijn avond- en ochtend ritueel blijven omdat ik wel merk dat ik mijn hoofd rustig krijg, zelfs na een onrustige nacht. Maar ook hierbij zal ik mijn progressie bijhouden.

Met dit slaap-experiment zal ik de aankomende 3 weken aan de slag gaan en jullie een wekelijkse update geven. 

I' ll keep you posted!