Gelukkig zijn. Kan dat wel?

Woensdagmiddag, 16:20u tussen Bloemendaal en Zandvoort.

Deze middag ben ik naar Tim gereden. Mijn broertje. Hij is geweldig, mijn liefste broertje en een kanjer van een vent. Maar hij is ook ziek. En deze week heeft hij de naald waarmee hij zijn medicatie in zijn lichaam pompt moeten verwisselen. En dat betekend weer een week pijn en minimale beweging.
Ik ga dan graag even bij hem langs als ik een vrij moment heb om hem even een flinke knuffel te geven (en wat lekkers als hij niet eerst al een hele emmer KFC op heeft; I see you brother!).

Goed. Ik was dus in Zandvoort. Woensdagmiddag rond 4 uur.
Het zonnetje laat zich de laatste paar dagen in volle glorie zien en ik merk aan de mensen om mij heen dat dat iets goeds met ons doet.

Onderweg terug naar Haarlem neemt mijn brein even uitgebreid de tijd om met een achtergrond van wandelende Duitse toeristen op de boulevard, een dalend zonnetje en zacht windje over het helmgras bij het strand, ontzettend sentimentele herinneringen op te zoeken.

Dit moment was cruciaal. Als ik door zou denken aan hoe de tijd in Zandvoort lijkt stil te staan, mijn vrienden en vriendinnen van vroeger, de middagen en avonden dansen op het strand, het ijsje eten met mijn vader in het dorp, gitaarles om de hoek, met mama naar de yoga aan de boulevard... en ga zo maar door.

Als ik nog even door was gegaan waren de tranen gaan rollen. Ik ben een behoorlijk sentimenteel mens en kan op het juiste moment, in mijn eentje, een heerlijk potje janken over alle mooie herinneringen, gebeurtenissen en mijn rijkdom in het leven. Zeker in de auto, lekker melodramatisch.

Terug naar de Zeeweg. Onderweg naar Haarlem.
Ik besluit nog niet naar huis te willen. En sla in een beetje een dramatische manoeuvre mijn autootje van de zeeweg óp de boulevard. Daar zet ik hem tussen de Duitse, witte camper-giganten en stap uit.
Deze Duitse touristen hebben het wel begrepen. Het zonnetje, links van ons geeft een prachtig poëtisch licht over een ontzettend kalme zee uitgestrekt door een wolkeloze lucht.

Terwijl ik mijn sjaal neerleg op de koude stenen en mijn voeten in het helmgras plaats begint het te komen. 

Een soort warme deken van nostalgie, sentiment maar ook een soort kriebelig gevoel bekruipt me van diep uit mijn buik. 

Zou dit geluk zijn? Voor het eerst sta ik erbij stil. Ik ken dit soort momenten wel. Ik heb ze niet heel vaak meer maar ik herken dit soort momenten, dit gevoel.
Ik doe mijn ogen dicht en adem diep in. Op het moment dat ik ze weer open doe is er niets verandert. Het gevoel is er nog steeds, het zonnetje aan mijn linkerkant, de Duitse campers aan mijn rechterkant, en het koude briesje (want het is slechts 2 graden) langs mijn nek. 

Ik voel me verliefd.
Martin moest eens weten! 

Terwijl ik naar huis rijd houdt dit gevoel nog even aan. Eenmaal thuis, ebt het langzaam weg maar het is niet erg. Ik moet mij weer bezig gaan houden met echte dingen. De dingen uit het hier en nu. En ik ben opgeladen. Helemaal vol van warmte en zin in morgen en overmorgen en in de rest van de week!
Ik wilde hierover gaan schrijven.

Niet alleen weersomstandigheden of de juiste plek op het juiste tijdstip kan dit geluk teweegbrengen.

Let's be real, soms kan een positief functioneringsgesprek, een spontane omhelzing met een vriend, het behalen van je hardloopdoel of het vinden van wat foto's van vroeger op een oude laptop al een paar procent van dit immense "geluksgevoel" creëren. Wat ik jou, lezer van dit artikel, aanraad om te doen; is om even stil te staan bij het gevoel.
Schrijf het op, doe even je ogen dicht of vertel je lief er thuis over. Op het moment dat je er bewust mee omgaat leer je dit gevoel, dit geluk vaker herkennen. En precies die herkenning, die extra tranen die erbij mogen komen kijken of dat verliefde gevoel, dat heb je nodig als hoogtepunt in je week.
Vaak zijn we heel erg op zoek naar die hoogtepunten. Soms zoek je die hoogtepunten expres op in bijvoorbeeld te veel wijntjes aan het einde van de week of het boeken van een vakantie of het bekijken van wat youtubevideo's over hoe anderen mensen je proberen te inspireren met hun motivational quotes of prachtige reizen die je naar alle waarschijnlijkheid nooit zo zult ervaren.

Probeer het niet altijd buiten jezelf te zoeken. 

Het zit al in je, jouw geluk. Je moet er alleen even goed op letten.