Wat als je een week lang je telefoon maar voor 1 ding gebruikt?
Ik en mijn telefoon. Vorige week schreef ik een artikel over wat sociale media en de (on)genoegen die je hiervan kan ervaren, met je kan doen. En of we nog wel zonder kunnen?
Ik besloot dit een week lang te testen door alle social-media applicaties van mijn telefoon te verwijderen en mij overal uit te loggen. Een week lang niet facebooken, instagrammen of op YouTube kijken.
Is me dit gelukt? En wat kan jij met mijn experiment?
Ik hield een dagboekje bij met mijn realisaties, ervaring en lessen die ik leerde uit een "unconnected" bestaan:
Dag 1.
Zojuist heb ik mijn artikel eruit gegooid waarin ik schreef dat ik zou stoppen met social-media. Maar ter promotie heb ik dit wel nog gedeeld op Instagram en Facebook. Over Whatsapp heb ik het nog aan een paar mensen laten weten.
God, ik ben nog geen 10 minuten "offline" en voel nu al de drang om te kijken of iemand mijn bericht wel heeft gezien..
Dit wordt wat.
/een paar uur later/
Of het een placebo-effect is en dit mijn brein is die te veel bezig is met dat ik geen telefoon gebruik, weet ik niet maar het lijkt alsof ik vandaag ontzettend veel momenten heb gehad waarin ik me "verveelde" en dus andere dingen ging doen..
Ik ben naar het museum geweest met Martin, en dat is het moment dat ik er geen last van heb. Maar als ik thuis ben, ben ik super ondernemend! Wat ik vandaag al niet gedaan heb om de verveling tegen te gaan: strijken (!), keukenkastjes schoonmaken (!) en... ja dat was het wel. God, wat enerverend een telefoon-loos bestaan.
Dag 2.
Oke. Ik heb er nu alweer genoeg van. Via Facebook vergaar ik ook gewoon hele praktische informatie; wanneer heb ik welke verjaardag, wie moet ik feliciteren vandaag, wie heeft er wat voor mijlpaal bereikt en dat gedeeld (en moet ik dus wederom feliciteren).. Ik wordt gek. Ik wil zó graag even kijken. Maar bovenal; ik heb moeite om mijn nieuwsgierigheid te bedwingen. Mijn nieuwsgierigheid om erachter te komen of iemand mijn artikel heeft gelezen. Argh, één kleine duimbeweging van onder naar boven over mijn scherm.. Het is zo verleidelijk om de apps weer te downloaden. Maar ik doe het niet! Ik hou me sterk! IK BEN NIET AFHANKELIJK VAN SOCIAL-MEDIA (toch?)
/die avond/
Oké. Martin heeft me net betrapt op zijn telefoon. Dit doe ik nooit, maar ik dacht als ik nou via zijn telefoon even stiekem op Facebook kijk om te kijken wie mijn post heeft gezien, wie er allemaal jarig zijn deze week en welke herinnering Facebook me door mijn strot probeert te duwen....
Manmanman, wat een dieptepunt. Ik wist niet dat ik het er toch zó moeilijk mee zou hebben.
Ik ben maar een boek gaan lezen.
Dag 3.
Ik voel een extreme drang om er een hele productieve zondag van te maken. Nou moet ik zeggen dat we allebei wel een beetje brak zijn. Maar ik. ga. dingen. ondernemen. Wat weet ik nog niet, maar ik wil opruimen, sporten en iets leuks doen met mijn dag.
/aan het eind van de middag/
Ik heb het niet gemist. Sterker nog, mijn telefoon heeft gewoon een paar uur in de auto gelegen! Dit is fantastisch. Ik denk dat ik maar een analoge telefoon ga aanschaffen. Zo'n oude Nokia. Heerlijk lijkt me dat.
Dag 4.
Goed, ik zou deze hele maandag naar school zijn gegaan, maar de docent die de colleges zou geven is ziek. Oke, een vrije dag; geen probleem. Dit gaan we doen. Ik ga schoonmaken. Ja, dat wordt het. Schoonmaken, voorbereidend werken voor school en... Nee, geen YouTube-video's kijken. Nee, geen Instagram door scrollen en nee, geen Messenger-berichten versturen of mijn Facebookpost checken.
Ik ga wel even naar de stad.
/'s avonds bij mijn ouders/
Ik had zelfs zó veel tijd vandaag, dat ik naar Zandvoort ben gegaan om mijn broertje op te zoeken die zijn naald met medicatie had verwisseld en ziek thuis lag. En heel misschien heb ik hem ook stiekem gevraagd om op Facebook te kijken of mensen mijn artikel-aankondiging gezien hebben... OKE, IK ZEG HET GEWOON EERLIJK. Ik had weer een zwak moment. Ben ik dan zo onzeker over mijn artikel? Of is het een zucht naar erkenning van anderen? Waarom ben ik daar zo nieuwsgierig naar?
Mijn broertje gaf me niets. En maar goed ook. Ik moest maar even in mijn 'sop gaar koken' met mijn Facebook-verslaving.
De foto's die ik vandaag niet gedeeld heb op social-media:
Ik ben deze middag ook nog even naar het strand geweest en nam de hond van mijn ouders en mijn belachelijke zonnebril mee. Het was een mooie maandag. En zeg nou zelf; die foto van de sporen in het zand zou je niet verwachten dat die door de lens van een IPhone 4S geschoten is hè?
De drang om te delen en doelloos door het internet te scrollen is eigenlijk helemaal weg. Ik ben aan het werk vandaag en merk dat ik veel meer aandacht heb voor verhalen van collega's, kleine details in mijn werk en zoek meer contact met de kinderen (van mijn afdeling) op om leuke dingen te gaan doen. Ik heb zoveel meer energie!
Als ik al op het internet zit zoek ik werk-gerelateerde zaken op, dingen voor school of een recept dat ik vanavond kan gaan koken. Wel maak ik nog 1 selfie om naar een vriendin te sturen en laat ik het recept van de wrap met (vega-)kip schnitzels via een foto die ik over whatsapp verstuur aan Martin zien.
Ik voel me als een social-media-vrije-guru en kan niet wachten om deze ervaringen te delen. Maar wacht.. zei ik nou: 'delen'?!
Oh nee.. Misschien ben ik toch niet zo herboren als dat ik dacht.
De afgelopen paar dagen heb ik mij gerealiseerd dat door mijn telefoon ge-/misbruik ik ontzettend veel tijd verspil. Tijd die ik veel beter in het lezen of delen van echt interessante, zinvollen dingen op het internet kan steken. Zoals boeken, recepten, nieuwsberichten of wetenschappelijke artikelen. En zelfs als ik mezelf van een informatiestroom als zojuist genoemd, heb voorzien en ik ben wel uitgelezen, hou ik nog steeds tijd over.
Ik was de afgelopen week rustiger in mijn hoofd en leek mijn dagelijkse informatieverwerking of ervaringen een beter plekje te kunnen geven.
Het minimaliseren van mijn social-media gebruik is zeker iets wat ik voort ga zetten. Al heb ik het er wel vandaag weer flink van genomen en heb ik me op Instagram weer even "al delend en scrollend" mogen manifesteren.
Maar goed, het zit hem in de balans: ik zie het plezier van het delen, lezen en bekijken van foto's of video's op social media echt wel in en zou ook niet adviseren het volledig te bannen, maar kader de momenten dat je op je telefoon zit.
Mijn doel, is om niet meer dan 2 of 3 korte momenten op de dag op Instagram, Facebook of YouTube te kijken en mij bewust te zijn van de minuten die ik in deze momenten stop.
Probeer het ook eens! En realiseer je wat je verbruikt aan tijd met je scroll, lees of deel gedrag. Het is de moeite waard.
Ik besloot dit een week lang te testen door alle social-media applicaties van mijn telefoon te verwijderen en mij overal uit te loggen. Een week lang niet facebooken, instagrammen of op YouTube kijken.
Is me dit gelukt? En wat kan jij met mijn experiment?
Ik hield een dagboekje bij met mijn realisaties, ervaring en lessen die ik leerde uit een "unconnected" bestaan:
Dag 1.
Zojuist heb ik mijn artikel eruit gegooid waarin ik schreef dat ik zou stoppen met social-media. Maar ter promotie heb ik dit wel nog gedeeld op Instagram en Facebook. Over Whatsapp heb ik het nog aan een paar mensen laten weten.
God, ik ben nog geen 10 minuten "offline" en voel nu al de drang om te kijken of iemand mijn bericht wel heeft gezien..
Dit wordt wat.
/een paar uur later/
Of het een placebo-effect is en dit mijn brein is die te veel bezig is met dat ik geen telefoon gebruik, weet ik niet maar het lijkt alsof ik vandaag ontzettend veel momenten heb gehad waarin ik me "verveelde" en dus andere dingen ging doen..
Ik ben naar het museum geweest met Martin, en dat is het moment dat ik er geen last van heb. Maar als ik thuis ben, ben ik super ondernemend! Wat ik vandaag al niet gedaan heb om de verveling tegen te gaan: strijken (!), keukenkastjes schoonmaken (!) en... ja dat was het wel. God, wat enerverend een telefoon-loos bestaan.
Oke. Ik heb er nu alweer genoeg van. Via Facebook vergaar ik ook gewoon hele praktische informatie; wanneer heb ik welke verjaardag, wie moet ik feliciteren vandaag, wie heeft er wat voor mijlpaal bereikt en dat gedeeld (en moet ik dus wederom feliciteren).. Ik wordt gek. Ik wil zó graag even kijken. Maar bovenal; ik heb moeite om mijn nieuwsgierigheid te bedwingen. Mijn nieuwsgierigheid om erachter te komen of iemand mijn artikel heeft gelezen. Argh, één kleine duimbeweging van onder naar boven over mijn scherm.. Het is zo verleidelijk om de apps weer te downloaden. Maar ik doe het niet! Ik hou me sterk! IK BEN NIET AFHANKELIJK VAN SOCIAL-MEDIA (toch?)
/die avond/
Oké. Martin heeft me net betrapt op zijn telefoon. Dit doe ik nooit, maar ik dacht als ik nou via zijn telefoon even stiekem op Facebook kijk om te kijken wie mijn post heeft gezien, wie er allemaal jarig zijn deze week en welke herinnering Facebook me door mijn strot probeert te duwen....
Manmanman, wat een dieptepunt. Ik wist niet dat ik het er toch zó moeilijk mee zou hebben.
Ik ben maar een boek gaan lezen.
Dag 3.
Ik voel een extreme drang om er een hele productieve zondag van te maken. Nou moet ik zeggen dat we allebei wel een beetje brak zijn. Maar ik. ga. dingen. ondernemen. Wat weet ik nog niet, maar ik wil opruimen, sporten en iets leuks doen met mijn dag.
/aan het eind van de middag/
Ik heb het niet gemist. Sterker nog, mijn telefoon heeft gewoon een paar uur in de auto gelegen! Dit is fantastisch. Ik denk dat ik maar een analoge telefoon ga aanschaffen. Zo'n oude Nokia. Heerlijk lijkt me dat.
Ja, ik kan dit gewoon.
De foto die ik vandaag niet gedeeld heb op social-media:
De zondagavond op de bank. Met de twee leukste mannen uit de Colensostraat: Damon en Martin. Als er iemand geen moeite heeft met disconnecten is het Damon wel.
Dag 4.
Goed, ik zou deze hele maandag naar school zijn gegaan, maar de docent die de colleges zou geven is ziek. Oke, een vrije dag; geen probleem. Dit gaan we doen. Ik ga schoonmaken. Ja, dat wordt het. Schoonmaken, voorbereidend werken voor school en... Nee, geen YouTube-video's kijken. Nee, geen Instagram door scrollen en nee, geen Messenger-berichten versturen of mijn Facebookpost checken.
Ik ga wel even naar de stad.
/'s avonds bij mijn ouders/
Ik had zelfs zó veel tijd vandaag, dat ik naar Zandvoort ben gegaan om mijn broertje op te zoeken die zijn naald met medicatie had verwisseld en ziek thuis lag. En heel misschien heb ik hem ook stiekem gevraagd om op Facebook te kijken of mensen mijn artikel-aankondiging gezien hebben... OKE, IK ZEG HET GEWOON EERLIJK. Ik had weer een zwak moment. Ben ik dan zo onzeker over mijn artikel? Of is het een zucht naar erkenning van anderen? Waarom ben ik daar zo nieuwsgierig naar?
Mijn broertje gaf me niets. En maar goed ook. Ik moest maar even in mijn 'sop gaar koken' met mijn Facebook-verslaving.
De foto's die ik vandaag niet gedeeld heb op social-media:
Ik ben deze middag ook nog even naar het strand geweest en nam de hond van mijn ouders en mijn belachelijke zonnebril mee. Het was een mooie maandag. En zeg nou zelf; die foto van de sporen in het zand zou je niet verwachten dat die door de lens van een IPhone 4S geschoten is hè?
De spulletjes die ik in de stad gescoord heb →
Dag 5 en 6.
Deze dagen heb ik gewerkt en ben ik in de namiddag andere activiteiten gaan ondernemen als naar Zandvoort, schoonmaken en wat studeren en sporten. Ik heb deze dagen pas echt gemerkt hoe weinig ik mijn mobiel nog mis. Zal ik de apps helemaal nooit meer downloaden? En is het serieus niet een gek idee om een analoge telefoon te kopen?
Als ik al op het internet zit zoek ik werk-gerelateerde zaken op, dingen voor school of een recept dat ik vanavond kan gaan koken. Wel maak ik nog 1 selfie om naar een vriendin te sturen en laat ik het recept van de wrap met (vega-)kip schnitzels via een foto die ik over whatsapp verstuur aan Martin zien.
Ik voel me als een social-media-vrije-guru en kan niet wachten om deze ervaringen te delen. Maar wacht.. zei ik nou: 'delen'?!
Oh nee.. Misschien ben ik toch niet zo herboren als dat ik dacht.
De vrijdag dat ik mijn telefoon weer mocht gebruiken voor social media heb ik het tot 's avonds nog volgehouden de apps niet te downloaden. Maar toch kwam ik gisteravond in de verleiding Instagram weer te downloaden om te kijken wat iedereen bezig heeft gehouden de afgelopen dagen en om wat inspiratie op te doen. Al snel merkte ik dat ik in een oud patroon verviel en was alweer een ruime tien minuten door dit medium aan het scrollen.
Ik was de afgelopen week rustiger in mijn hoofd en leek mijn dagelijkse informatieverwerking of ervaringen een beter plekje te kunnen geven.
Het minimaliseren van mijn social-media gebruik is zeker iets wat ik voort ga zetten. Al heb ik het er wel vandaag weer flink van genomen en heb ik me op Instagram weer even "al delend en scrollend" mogen manifesteren.
Maar goed, het zit hem in de balans: ik zie het plezier van het delen, lezen en bekijken van foto's of video's op social media echt wel in en zou ook niet adviseren het volledig te bannen, maar kader de momenten dat je op je telefoon zit.
Mijn doel, is om niet meer dan 2 of 3 korte momenten op de dag op Instagram, Facebook of YouTube te kijken en mij bewust te zijn van de minuten die ik in deze momenten stop.
Probeer het ook eens! En realiseer je wat je verbruikt aan tijd met je scroll, lees of deel gedrag. Het is de moeite waard.
Liefs, Charlotte
Reacties
Een reactie posten